Hoe denk jij dat we het Rotterdamse onderwijs beter kunnen maken?
De EduHackathonNL010 van 23 maart kreeg vorige week op 22 mei een vervolg, maar leverde nog geen concrete ideeën op.
Hieronder een verslag van Renate Mamber in het Rotterdams Onderwijs Magazine over de vervolgbijeenkomst.
Hoe staat het met de plannen die naar voren kwamen tijdens de eerste Rotterdamse EduHackathon op 23 maart? Op 22 mei kwam een groep deelnemers van toen en een aantal nieuwe bij elkaar om te spreken over vervolgstappen.
De EduHackathon in maart was een groot succes. Meer dan honderd leerlingen en onderwijsprofessionals uit primair en voortgezet onderwijs, mbo, hbo en andere belangstellenden dachten na over de vraag: hoe kunnen we het Rotterdams onderwijs beter maken? Afgevaardigden van schoolbesturen waren aanwezig om direct vervolgafspraken te kunnen maken. En de gemeente was bereid om goede plannen financieel te ondersteunen.
Nog niet concreet
Twee maanden later komt ongeveer een kwart van het oorspronkelijk aantal opnieuw bijeen in het Albeda College. Na een korte inventarisatie blijkt dat verschillende deelnemers onderling contact hebben gehouden. Eén EduHackathon-groep is in gesprek met een schoolbestuur over haar idee voor meer diversiteit in het onderwijs. Echte concrete plannen zijn er verder nog niet.
Drie groepen
Else-Marike Visser van Thomas More Hogeschool is een van de organisatoren van de bijeenkomst. Ze stelt voor om in kleinere groepjes verder te praten. Een groep wil een idee uit de EduHackathon verder uitwerken, over hoe de creativiteit van leerlingen te behouden. Een ander groepje richt zich op het formuleren van criteria waar een ideale school aan moet voldoen. Een derde en grootste groep buigt zich over wat het scherpst naar voren kwam tijdens de EduHackathon: de roep om meer tijd en regie voor de docent.
Ruimte wordt niet ervaren
‘Er is veel overlap in de ideeën uit de Hackathon’, benoemt iemand uit de laatste groep. ‘Ideeën als “de Heilige uurtjes” voor de docent – 20% tijd voor eigen ontwikkeling – en ruimte voor out of the box-ideeën, komen op hetzelfde neer. Veel besturen en directie geven aan dat die gevraagde tijd en ruimte er voor de docent allang zijn. Maar hoe kan het dan dat het niet zo wordt ervaren?’
De groep buigt zich over die vraag. Het antwoord blijkt moeilijk te duiden. ‘Veel tijd loopt vol met vergaderingen, werkgroepen en oudergesprekken’, zegt de een. ‘De tijd komt niet op het moment dat je het nodig hebt. Het is te versnipperd’, zegt een ander.
Versnipperde tijd clusteren
Vervolgens praat de groep over mogelijke oplossingen. ‘Hoe kunnen we de versnipperde tijd die er is, beter clusteren?’ Gedacht wordt in de richting van:
- tijd clusteren in meer roostervrije dagen
- werken met vakspecialisten die delen van de les overnemen
- de roosters anders indelen, zodat mensen niet fulltime voor de klas hoeven te staan
- werken met co-teachers
Een voorlopige conclusie is dat met een goede inzet van dit soort oplossingen een school verder zou moeten komen.
Nog een stap verder
Na ruim een uur discussiëren ronde ook de andere gespreksgroepjes af. Het eerste groepje besluit hun idee over het behoud van creativiteit in een ander verband verder uit te werken. Het tweede groepje wil graag verder brainstormen over de invulling van een ideale school.
Else-Marike stelt tot slot de vraag waar ze de bijeenkomst ook mee begon: ‘Wat is er nodig om nog een stap verder te komen?’ Verschillende ideeën worden geopperd: een volgende bijeenkomst, een quest, een testcase om concreet iets uit te proberen… Min of meer wordt besloten tot een nieuwe bijeenkomst in september.
Contacten belangrijker dan ideeën
Na afloop geeft Else-Marieke aan dat schoolbesturen hadden gehoopt op meer concrete voorstellen naar aanleiding van de Hackathon. Zo ver is het ook in deze bijeenkomst nog niet gekomen. ‘Het belangrijkste is dat mensen hierdoor nieuwe contacten opdoen en met elkaar in gesprek blijven’, meent ze. ‘De ideeën hier krijgen vast een vervolg, maar dat hoeft niet per se te worden verbonden aan de EduHackathon.’
MeetUp010 